gedib-gəlmə — «Gedib gəlmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayaq — 1. is. 1. İnsan və heyvanın yeriməsinə xidmət edən bədən üzvü. Balaca ayaq. Qarın üstündə heyvan ayağının izi var. Ayaq barmaqları. – Təkərlərin səsi, atların ayaqlarının tappıltısı meşələrə səs salırdı. N. N.. Fərraşlar Məşədi Həsəni yıxıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yol — is. 1. Gediş gəliş və nəqliyyat işləməsi üçün zolaq şəklində ayrılmış yer. Kəndarası yol. Bu yol haraya gedir? Avtomobil yolu. Şose yolu. – <Yusif şah> əmr elədi ki, hər yerdə yollar təmir olunsun və lazım məqamlarda və mənzillərdə körpülər … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ahugözlü — sif. şair. İri və gözəl gözləri olan (qadın, qız haqqında). Apardı ağlımı bir ahugözlü; Bir bənövşə boylu, bir laləüzlü. M. V. V.. O ahugözlü, deyirlər, bu gün şikarə gedib; Alıbdı səbrü qərarımı aşikarə gedib. S. Ə. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
danışmaq — f. 1. Sözlə ifadə etmək, bildirmək, anlatmaq, demək, söyləmək, nəql etmək. Ağır ağır danışmaq. Düzünü danışmaq. Həyəcanla danışmaq. Danışa bilməmək. Əhvalatı danışmaq. Məsələni açıq danışmaq. – <İkram> Səlimovun yanına gedib, əmisi haqqında … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
get-gəl — is. Bir yerə çox gedib gəlmə. <Laçın> uzun get gəllərdən usandı. . M. Hüs.. Bu get gəllər bazarına dəvədi dünya. . M. Araz. ◊ Get gələ salmaq – işini qəsdən uzatmaq, yubatmaq, süründürməyə salmaq, işinin dalınca daim gedib gəlməyə məcbur… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
görüşmək — qarş. 1. Bir birini görmək. <Yusif:> On ildir ki, Şamdan ilə görüşməmişəm. N. N.. Hacı onun otağına adam göndərib görüşmək istədiyini bildirdi. M. S. O.. 2. Əl verib salamlaşmaq, hal əhval soruşmaq. Üç həftə əvvəl, Mehriban bütün… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gəliş-gediş — is. 1. Hərəkət, gedib gəlmə, o tərəf bu tərəfə hərəkət etmə. Gəlişgediş kəsildi. – Dəyirman işləməz, donar, gəliş gediş çətinləşər; Bazarda nırxı şeylərin o dəm ziyadə yüksələr. A. S.. 2. Bir birinin evinə gedib gəlmə; əlaqə, münasibət. Gəliş… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti